Ben Webster tribute by First Flore Productions 6 september 2010
“Ben Wester tribute avond donderdag 6 september 2018
Het was een legendarisch optreden wat niemand vooraf vermoedde.
Het verhaal achter Ben Websters last concert:
Het was op 6 september 1973 dat Ben Webster zijn allerlaatste concert gaf en wel in De Twee Spieghels. Ben was uitgeput en kon zijn concert niet afmaken. Hij sloot het optreden af met de beroemde tekst “I’m old and going, you’re young and growing. So have your fun while you can”. Bob Rigter kreeg de sax van Ben, Old Betsy, aangereikt en speelde nog verder onder het toeziend oog en vooral luisterend oor van Ben. Twee weken na het concert stierf de beroemde tenorsaxofonist in het St. Lucas ziekenhuis te Amsterdam.
Vele verhalen gaan er over de laatste momenten van zijn leven en diverse mensen hebben hierover documentaires gemaakt op deze site vindt u deze verhalen terug.”
Vijftig jaar geleden gaf de legendarische Amerikaanse tenorsaxofonist Ben Webster zijn laatste optreden, in een Leids jazzcafé. De oude kroegeigenaar en de contrabassist van die
Jurre Zwinkels Gisteren om 10:12 De muziekhistorie ligt op straat, maar niet voor het oprapen. In tien verhalen en podcasts gaan Mark Siera en Jurre
From the album “Ben Webster – Last concert”
“You’re young. and growing. l’m old, and going. So have your fun while you can”.
Those were the words Ben Webster concluded the concert with, he gave in “De Twee Spieghels” at Leiden on September 6.1973. Dramatic words because it was ordained to be the last concert during the life of the 64—years old jazz-giant.
lt had been a night full of atmosphere. The audience remembered Ben from a concert he had given a couple of years before. together with the Spanish pianist Tete Montoliu and the ice was broken shortly when the saxophonist, in a good temper and glancing into the auditorium, announced that he would bring his “girl—friend” along the next time. American pianist lrv Rocklin‚ bass-player Henk Haverhoek. drummer Peter Ypma and Ben Webster started the concert with “Pennies from heaven”.
Somewhere in the auditorium somebody pushed the recording—button of a cassette-recorder.
And Ben Webster played as he was known: Intensive and liable to changing moods. Soft and easy music was relieved by aggressive and passionate parts, nobody could remain untouched with. The numerous audience got‘ moved more and more by the violently swinging sound and every solo was hailed with enthusiastic clapping and whistling. The four musicians got even more inspired by the reactions of the audience, Ben Webster not last of all.
His playing. supported by the steady beat of Peter Ypma’s drums and the inventive bass-lines of Henk Haverhoek became faster and harder but never lost that famous hoarse vibrato.
And then, suddenly, the show was over.
For the last time in his life Ben Webster laid down his instrument. He apparently didn’t want to play anymore, though the public pleaded for more.
He started talking about his youth, his parents and his life in music. He even sang, very melancholically, some words of an old blues-tune. On that September night Ben Webster maybe felt his end drawing near. “You’re young and growing, I’m old and going. So have your fun while you can”. The last words of the last concert. A couple of hours after the end of the show Ben was admitted to hospital and on September 20,1973 he died.
A living legend had passed away.
We’ll miss him all, the man who played together with giants like Cab Calloway, Benny Moten, Fletcher Henderson and Duke Ellington: the man as well who accompanied Norman Granz with his unforgettable “Jazz at the Philharmonic”. and who lived by turns in Amsterdam and Copenhagen during the last few years of his life.
Yes, we really miss “Uncle” Ben Webster, but we’ll never forget him. May this album be a homage to him.
The sound-technical quality of these recordings is not similar to the demands which can be made on contemporary records, because nobody could suspect that a record would be made out of it.
It is a unique event, however, to be able to release Ben Webster’s last concert, and that largely compensates the non- professional quality of the recordings.
M.S.
6 september 2010 Ben Webster Tribute (tekst Muziek gezien, Peter Visser):
“Vandaag 37 jaar geleden speelde Ben Webster in jazzcafé De Twee Spieghels in Leiden. Het bleek zijn allerlaatste concertte zijn geweest. Reden voor de nieuwe eigenaar Colin van Gestel dat eens te herdenken. Wie er allemaal zouden spelen was niet bekend, maar er gonsden geruchten dat de orginele begeleiders van toen er ook zouden zijn.
En inderdaad betraden bassist Henk Haverhoek en slagwerker Peter Ypma het podium, samen met saxofonist Bob Rigter (die toen ook even heeft gespeeld, lees zijn verslag van die avond in 1973, link staat onderdaan dit verslagje) en pianist Rob Agerbeek. Pianist Irv Rochlin was er ook, maar die speelt jammer genoeg niet meer. Wel had hij nog een mooie anekdote over Ben Webster die hij vanavond voor het eerst vertelde. Geheel in de geest van Ben Webster (“Son, you are young and growing, and I am old and going, so have your fun while you can” zei hij 37 jaar geleden) werd het podium vrijgemaakt voor een jongere garde.
Veel bekende (vaak Leidse) muzikanten zoals Frans Heemskerk op piano, Barry Olthof op slagwerk, Joe Cohn op gitaar, Sergei Shapko op bas en Simon Richter op saxofoon. Simon was er overigens ook bij in 1973, althans zijn moeder, Simon werd twee weken later, op de dag dat Ben Webster overleed, geboren. Daarna wisselden de muzikanten elkaar steeds af, het was een gaan en komen in de stampvolle Spieghels en het leek wel of bijna iedereen in het publiek muzikant was. Eén geweldige jamsessie. En zelfs Rob Agerbeek kroop later op de avond nog even achter de piano, waarbij Lo van Gorp zong. Het was een gedenkwaardige avond die nog tot in de late uurtjes doorging, een heel mooi eerbetoon aan Ben Webster. Wat ons betreft voor herhaling vatbaar!”
Reconstructie door Rene van Es:
Tenorsaxofonist Ben Webster (1909-1973) speelde zijn laatste noten in jazzcafe De Twee Spieghels in Leiden. “I am old and going, you’re young and growing. So have your fun while you can”, met die woorden sloot Ben Webster het concert af. Een paar uur na het optreden raakte hij in coma, twee weken later overleed hij in Amsterdam. Het concert in Leiden zou zijn allerlaatste zijn. Zag Webster zijn dood aankomen tijdens dat laatste concert? Rene van Es maakte een reconstructie van deze legendarische jazzavond.
https://www.vpro.nl/speel~POMS_VPRO_167757~ben-webster~.html
